الموضوع: بيان مهدي منتظر درباره قضاء وقدر از آیات محکم ذکر(قرآن عظیم) ..

النتائج 1 إلى 2 من 2
  1. افتراضي بيان مهدي منتظر درباره قضاء وقدر از آیات محکم ذکر(قرآن عظیم) ..

    - 1 -
    الإمام ناصر محمد اليماني
    26 - ذی الحجة - 1431 هـ
    03 - 12 - 2010 مـ
    ۱۲- آذر - ۱۳۸۹ه.ش.
    09:58 بعد از ظهر
    [ لمتابعة رابط المشاركـــة الأصليّة للبيــــان ]
    https://nasser-alyamani.org./showthread.php?p=10212
    ـــــــــــــــــــ

    بيان مهدی منتظر درباره قضا و قدر از آیات محکم ذکر [قرآن عظیم]..

    بسم الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
    {إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴿٥٦﴾‏}،

    صلوات و سلام بر تمام انبیا و رسولان الهی و خاندان پاک و مطهرشان، از اولین تا آخرین جدّم محمد رسول الله و تمام مسلمانان پیرو حق تا یوم الدین..
    این بیان امام مهدی خطاب به تقدیرگرایان است، آنان که ندانسته به خدا نسبت می‌دهند و به عقیده آنها، انجام اعمال زشت و بد از جانب خدا مقدر شده است و می‌گویند: «خداوند مقدر کرده است که او مرتکب عمل ناشایست شود». پاسخ آنها درآیات محکم کتاب امده‌است و خداوند تعالی می‌فرماید:
    {وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ‌نَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ‌ بِالْفَحْشَاءِۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۲۸﴾ قُلْ أَمَرَ‌ رَ‌بِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿۲۹﴾ فَرِ‌يقًا هَدَىٰ وَفَرِ‌يقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿۳۰﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]
    و خداوند تعالی می‌فرماید:
    { إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ‎﴿٩٠﴾}صدق الله العظيم [النحل]
    ممکن است یکی از علمای قدری کلامم را قطع کرده و بگوید: «صبرکن، ناصر محمد یمانی! مگرخداوند تعالی نفرموده است:
    {وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا ‎﴿٤٩﴾} صدق الله العظيم [الكهف]
    «و منظور خدا اعمال ناشایستی است که در کتاب مبین [کتاب المبین]، کتابی که خاص رب العالمین است، نگاشته شده‌اند».
    پاسخ امام مهدی ناصر محمد یمانی به او این است: سزاوار است که جز حق به خدا نسبتی ندهم، لذا در مورد قضا و قدر برایتان فتوی می‌دهم:
    «قَدَر» چیزی نیست جز فرمان خداوند در مورد اعمال آتی بندگانش.
    از آنجایی که خداوند آگاه از غیب، می‌داند شما چه خواهید کرد، پس آنچه که خواهید کرد را نوشته است. آگاهی از عمل ناشایست به معنی این نیست که قضا و تقدیر فرد را از قبل نگاشته است؛ سبحان رب العالمین [خداوند منزه است]، بلکه
    قضا و قدر احکامی است که خداوند به دلیل آگاهی از اعمال بدی که بنده‌اش آنجام خواهد داد، برای او در نظر گرفته است. یعنی خداوند از قبل می‌داند فلان بنده، چنین اعمال بدی را انجام خواهد داد؛ لذا تمام آنها را با علم غیبی که نزد خود دارد، در کتاب مبین خود نگاشته است، کتابِ خداوندی که از غیب آگاه است. حکم بنده‌اش را نیز از قبل مقدر کرده‌است و این ظلم نیست، بلکه حکمی است که بر اساس آگاهی داشتن از ارتکاب اعمال بد بنده‌اش در آینده و قبل از آفریدنِ او برای وی صادر شده‌است. خداوند مقدر نفرموده که بنده عمل بد و ناشایست انجام دهد، بلکه از آنجایی که از اعمال بد و ناشایست بندگانش در آینده اطلاع دارد، آنها را در کتابش تدوین نموده و سپس احکام خود را در مورد عذاب‌های نزدیک‌تر [یا کمتر دنیوی] قبل عذاب اخروی، برایشان مقدر کرده تا مگر با دیدن این عذاب‌ها از راه اشتباه خود بازگردد. ولی خداوند بین زمان آگاهی از ارتکاب اعمال بد، با زمان اجرا شدن قضا و قدر فاصله‌ای گذاشته‌است. فاصله زمانی بین انجامِ عمل تا رخ دادن حکم تقدیر در زمان مقدر، به اراده خداوند بستگی دارد، باشد که فرد، قبل از رسیدن زمان وقوع حکم مصیبتی که در تقدیرش مقدر شده‌است، استغفار کرده و به‌سوی خداوند بازگردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:۳۳]

    اگر بنده‌ی خطاکار پشیمان شود و با استغفار و توبه و انابه، به‌سوی خداوند بازگردد [و از خدا بخواهد] تا گناهش را بیامرزد و قلبش را هدایت کند، خداوند حکم «قضا و قدر» خود را که وارد شدن مصیبت به آن بنده است، اجرا نخواهد کرد. بلکه حکم مصیبت مقدر شده در کتاب را از او برمی‌دارد و گرفتار مصیبت نخواهد شد، چون بعد ارتکاب خطا، توبه کرده‌است. خداوند آن حکم را به آن را به حکم حسنه‌ی عفو و مغفرت تبدیل خواهد کرد، چون بنده او قبل رسیدن زمان مقدر برای نازل شدن مصیبت بر خودش یا اموالش، توبه و انابه کرده و آن حکم بدون آنکه بلایی به او برساند، از سر او می‌گذرد. خداوند به سبب توبه و انابه و استغفاری که بنده بعد از انجام کار ناشایست، انجام می‌دهد، توبه او را در مورد اعمالی که از آنها توبه و انابه کرده می‌پذیرد و او را از آنچه که در کتاب مسطورش ثبت شده مبری می‌کند. خداوند از اشتباه خطاکارانی که توبه و انابه کرده و چنین بگویند، می‌گذرد:
    {رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَو أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْلَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۸۶]
    سپس خداوند خطاهایشان را می‌بخشد و از کاهرای بد و ناشایستی که کردند، می‌گذرد، چرا که قبل رسیدن «قضا و قدر» و حکم مصیبتی که به حق و بدون هیچ ظلمی برایشان مقدر شده بود، استغفار کرده و با توبه و انابه به سوی خداوند بازگشته‌اند. در صورت توبه وانابه آن حکم پاک می‌شود و مصیبت نازل نمی‌شود، مگر اینکه زمان جاری شدن حکم و فرود آمدن بلا بر افراد یا اموالشان رسیده باشد و آنها استغفار نکرده و به‌سوی خداوند بازنگشته باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ‎﴿٢٢﴾}
    صدق الله العظيم [الحديد]
    این مصیبت، همان قضا و قدری است که در کتاب آمده‌است، احکام حق وغیر ظالمانه خداوند برای نازل شدن مصائب بر بندگانش که در تقدیر آنها در کتاب مسطور مقدر شده است. ولی خداوند سبحان از روی رحمت، بین ارتکاب عمل بد و اجرای حکم مصیبتی که برای آن مقدر شده، فاصله زمانی مقرر داشته‌است. حکم نزول مصیبت در کتاب، مهلتی دارد تا زمان مقدر شده در کتاب، برای نازل شدنش فرا رسد واغلب قضا و قدرها، احکام مصیبت‌هایی هستند که به‌خاطر گناهان، برای بندگان مقدر شده‌اند، شاید بندگان قبل ازنازل شدن مصیبت کبری و عذاب بزرگتر بازگردند. اگر خداوند می‌خواست فوراً بعد ارتکاب گناه، عذاب بزرگ به مردم برسد، به محض تمام شدن عمل باید همه را هلاک می‌کرد و اگر خدا بخواهد فوراً به حساب بنده‌اش برسد، جنبنده‌ای روی زمین باقی نمی‌ماند چون جز خداوند سبحان و تعالی و بسیار بلند مرتبه، معصومی وجود ندارد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ ۚ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۖ وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ فَلَن يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا ‎﴿٥٧﴾‏ وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ ۖ لَوْ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ ۚ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن يَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا ‎﴿٥٨﴾‏}صدق الله العظيم [الكهف]

    اما خداوند به بندگانش مهلت می‌دهد و به کسانی که بخواهد، با رساندن مصیبت به اموالشان یا بیماری به جسمشان هشدار می‌دهد، باشد که به‌سوی خداوند بازگشته وقبل رسیدن حکم هلاکت مقدر شده در قضا، توبه کنند. برای مثال خداوند می‌داند فلان بنده در فلان روز و در فلان ساعت، مرتکب این عمل خطا می‌شود، لذا آن را ثبت می‌کند. سپس با قضا و قدرش، حکم مصیبتی برایش می‌نویسد، اما زمان وقوع آن حکم [قدر] را بلافاصله بعد ارتکاب جرم قرار نمی‌دهد، چرا که می‌خواهد هنوز به بنده فرصت دهد. لذا زمان آمدن حکم مصیبت را تا وقتی که بخواهد به تأخیر می‌اندازد. این زمان، فرصتی است که خداوند به بنده‌اش می‌دهد تا شاید قبل رسیدن قضا و قدر و جاری شدن حکم مصیبت، استغفار و توبه و انابه کند. اما کسانی که نمی‌دانند، آگاهی قبلی خداوند از اعمال بندگان را با قضا و قدر قاطی می‌کنند. از خدا بترسید و آنچه که نمی‌دانید به او نسبت ندهید، چرا که از خداوند تنها خیر صادر می‌شود و آنچه از مصیبت‌ها به ما می‌رسد، به علت اعمالی است که خودمان انجام داده‌ایم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {ذَلِكَ بِمَا قَدّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاّمٍ لّلْعَبِيدِ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۲]
    {مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ} صدق الله العظيم [النساء:۷۹]
    شاید یکی از کسانی که کلام خدا را به میل خودشان تفسیر می‌کنند بگوید: «صبر کن ناصر محمد یمانی! به درستی که خداوند، عمل بد را به محض سرزدن آن می‌نویسد، خداوند تعالی می‌فرماید:
    {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]
    وبه خیال خود برای امام محمد ناصر یمانی با آیه محکم وروشن حجت آورده‌است و سپس می‌گوید: «چطور؟ مگر این آیه‌ای محکم و فتوایی غیر قابل انکار نیست که نشان می‌دهد خداوند گفتار یا عمل بد بندگان را فقط بعد از ارتکاب آن، می‌نویسد؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]
    پس امام مهدی ناصر یمانی جواب می‌دهد: سبحان الله العظیم، منظور خداوند آگاه از غیب، این نیست که کار بد را در کتاب مبین می‌نویسد، بلکه در اینجا خداوند به کتاب ملک عتید اشاره می‌کند و عمل بد، تنها بعد از انجام شدن، در این کتاب ثبت خواهد شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ ‎﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [ق]
    رقیب اعمال حسنه و عتید اعمال بد را می‌نویسد. آنها از کارهایی که بنده انجام خواهد داد، خبرندارند؛ بلکه فقط از کارهایی که از او سرزده آگاه می‌شوند و سپس آنها را ثبت می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ‎﴿٩﴾‏ وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ‎﴿١٠﴾‏ كِرَامًا كَاتِبِينَ ‎﴿١١﴾‏ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ‎﴿١٢﴾‏} صدق الله العظيم [الإنفطار]

    و بعد از ارتکاب عمل، اقدام به نوشتن عمل بد می‌کنند و یا سخن ناشایست را ثبت می‌نماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
    {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ}صدق الله العظيم [آل عمران:۱۸۱]

    {ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم [ق:۱۸]
    {وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ‎﴿١٠﴾‏ كِرَامًا كَاتِبِينَ ‎﴿١١﴾‏ يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ‎﴿١٢﴾‏} صدق الله العظيم [الإنفطار]
    وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله رب العـــــالمين...
    برادرتان إمام مهدي ناصر محمد يماني.

    ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

    اقتباس المشاركة 10213 من موضوع بيان المهديّ المنتظَر عن القضاء والقدر من محكم الذِّكر..





    - 1 -
    الإمام ناصر محمد اليماني
    26 - 12 - 1431 هـ
    03 - 12 - 2010 مـ
    09:58 مساءً

    [ لمتابعة رابط المشاركـــة الأصليّة للبيــــان ]
    https://nasser-alyamani.org./showthread.php?p=10212
    ـــــــــــــــــــ




    بيان المهديّ المنتظَر عن القضاء والقدر من محكم الذِّكر..

    بسم الله الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
    {إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}، والصلاة والسلام على كافة الأنبياء والمُرسلين وآلهم الطيبين الطاهرين من أولهم إلى خاتمهم جدي محمد رسول الله وكافة المُسلمين التابعين للحقّ إلى يوم الدين..

    وهذا بيان الإمام المهديّ إلى القدريّين الذين يقولون على الله ما لا يعلمون فيزعمون أنّ ارتكاب الفاحشة وأعمال السوء قدرٌ من الله، فيقول: "قدّر الله عليه أن يرتكب فاحشة". والجواب من محكم الكتاب: قال الله تعالى:
    {وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّـهُ أَمَرَ‌نَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَأْمُرُ‌ بِالْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾ قُلْ أَمَرَ‌ رَ‌بِّي بِالْقِسْطِ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ ﴿٢٩﴾ فَرِ‌يقًا هَدَىٰ وَفَرِ‌يقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].

    وقال الله تعالى:
    {إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ} صدق الله العظيم [النحل:90].

    ولربّما يودّ أن يقاطعني أحد عُلماء القدريين فيقول: "مهلاً يا ناصر محمد اليماني ألم يقل الله تعالى:
    {وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الكهف:49]، ويقصد بذلك أعمال السوء في الكتاب المبين الخاص بربّ العالمين".

    ومن ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: حَقِيقٌ عَلَى أَنْ لاَ أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلاَ الْحَقَّ، ولسوف أفتيكم عن القضاء والقدر، ألا وإنّ القدر هو تقدير أحكامٍ من الربّ في الكتاب بسبب علمه بما سوف يعمله عبيده، ويعلم علام الغيوب أعمالكم فكتب ما سوف تفعلون، وليس أنّ عِلْمَه السوء هو القضاء والقدر، سبحان ربّ العالمين! بل القضاء والقدر هي الأحكام التي حكم بها على أصحاب فعل السوء، ويعلم علّام الغيوب أنّ عبده فلان سوف يفعل من السوء كذا وكذا، ثم كتب ذلك في علم الغيب عنده في الكتاب المبين كتاب علام الغيوب، ثم قدّر حكمه على عبده من غير ظلمٍ؛ بل بسبب علمه ما سوف يفعله عبدُه من السوء الذي علِمَه من قبل أن يخلق عبدَه، وليس أنّ الله قدّر عليه عمل السوء؛ بل عَلِمَ الله ما سوف يعْمَلُهُ عبادُه من السوء ثم دوّنه في كتابه ثم قدّر الأحكام عليهم من العذاب الأدنى دون العذاب الأكبر لعلهم يرجعون. ولكنّ الله جعل فارقاً زمنياً بين علمه بحدث السوء وبين القضاء والقدر، فجعل هناك فارقاً زمنياً ما يشاء قبل أن يصيبه بحكم القضاء بقدرٍ مقدورٍ، وذلك لعله يستغفر ويتوب قبل مجيء قدر القضاء لحكمه بالمصيبة. تصديقاً لقول الله تعالى:
    {وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:33].

    كون العبد لو عمل سوءً ثم استغفر وتاب وأناب إلى الربّ ليغفر ذنبه ويهدي قلبه فلن يصيبه الله بحكم القضاء والقدر عليه بالمصيبة؛ بل سوف يبرئ الله حكم المصيبة المقدرة في الكتاب فلا تصيبه بسبب توبته من بعد فعل السوء، فيبدِّلها بحكم حسنة العفو والمغفرة على عبده بسبب أنّه أناب من قبل أن يأتي القدر الزمني لقضاء حكمه على عبده بالمصيبة في نفسه أو أي مصيبة مادية يقدرها عليه فلن تصيبه، فيمر قدرها المقدور في الكتاب المسطور فلا يتحقق من المصيبة شيء، والسبب كون الله أبرأها من الكتاب بسبب أن عبدَه من بعد أن فعل السوء استغفر الله وتاب وأناب فتاب الله عن الخطّائين الذين تابوا وأنابوا وقالوا:
    {رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:286].

    ومن ثم يغفر الله لهم خطأهم، ويغفر الله لهم ما عملوه من السوء كونهم استغفروا الله وأنابوا إليه وتابوا من قبل أن يأتي القضاء والقدر عليهم بحكم المصيبة الحقّ من غير ظلمٍ، ولم يأتِ القضاء والقدر إلا وقد أبرأ الله حكمه حتى لا يصيبهم به كون القضاء والقدر لن يصيبهم بالمصيبة في أنفسهم أو في أموالهم إلا إذا جاء قدر قضائها وهم لم يستغفروا ربهم ويتوبوا إليه. تصديقاً لقول الله تعالى:
    {مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ} صدق الله العظيم [الحديد:22].

    وتلك المصيبة هي المقصودة بالقضاء والقدر في الكتاب، وهي أحكام الله بالمصائب على عبيده بالحقّ من غير ظلمٍ بقدرٍ مقدورٍ في الكتاب المسطور، ولكن سبحان ربي الذي من رحمته جعل هناك فارقاً زمنياً بين السوء الذي سيرتكبه عبدُه وبين الحكم عليه بمصيبة ما، وجعل فارقاً زمنياً في الكتاب للقضاء بحكم المصيبة عليه إلى قدرٍ مقدورٍ. وأغلب القضاء والقدر هي أحكام عليهم بالمصائب بسبب ذنوبهم لعلهم يرجعون دون المصيبة الكبرى بالعذاب الأكبر، كون الله لو يصيب الناس بالعذاب الأكبر فور ذنوبهم إذاً لأهلكهم فور الانتهاء من عمل السوء، كون الله لو يأخذ كلّ عبد بما كسب فور ذنبه إذاً لما ترك على الأرض من دابةٍ كونه لا يوجد أحد معصوم من الخطأ أبداً غير الله سبحانه وتعالى علواً كبيراً. تصديقاً لقول الله تعالى:
    {وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْراً وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذاً أَبَداً (57) وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤَاخِذُهُمْ بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلاً (58)} صدق الله العظيم [الكهف].

    ولكن الله يُمهل عبادَه ويقدّر لمن يشاء منهم بمصائب في أموالهم أو مرضٍ بأنفسهم لعلهم يرجعون إلى ربّهم فيتوبون إليه قبل أن يأتي قدر القضاء بالحكم عليهم بالهلاك، وعلى سبيل المثال: علِم الله أنّ عبده فلان سوف يفعل من السوء كذا وكذا في يوم كذا وكذا في الساعة الفلانية، ثم يكتب الله ذلك في علم غيبه لعمل هذا العبد، ومن ثم يكتب عليه حكمه بقضائه وقدره بمصيبة كذا، ولكنه لا يجعل قدر حكمه الزمني فور زمن فعل ارتكاب فعل السوء إذ لا يزال يريد أن يمهل عبده فيجعله الحكم بالمصيبة بقدرٍ من بعد ذلك بما يشاء الله، وتلك فرصة زمنيّة من ربّ العالمين لعل عبده يستغفر ويتوب وينيب من قبل أن يأتي قدر القضاء عليه بحكم المصيبة. ولكن الذين لا يعلمون خلطوا بين علم الله بأعمال عباده وبين القضاء والقدر فليتقوا الله ولا يقولوا على الله ما لا يعلمون كون الله لا يأتي منه إلا الخير، وأما المصيبة فهي بسبب ما قدمته أيديهم. تصديقاً لقول الله تعالى:
    {ذَلِكَ بِمَا قَدّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاّمٍ لّلْعَبِيدِ} صدق الله العظيم [آل عمران:182].
    {مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ} صدق الله العظيم [النساء:79].

    ولربّما يودّ أحد الذين يُؤَوِّلُونَ كلام الله من عند أنفسهم أن يقاطعني فيقول: "مهلاً يا ناصر محمد اليماني، إنما يكتب الله عمل السوء في الكتاب عند الحدث. تصديقاً لقول الله تعالى:
    {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم [آل عمران:181]". ثم يزعم أنه قد حاجَّ الإمام ناصر محمد اليماني بآيةٍ محكمةٍ بيّنةٍ، ثم يقول: "وكيف لا تكون آية محكمة وفتوى داحضة تفتي أنّ الله لا يكتب قولَ وفعلَ السوء للعبيد إلا من بعد ما يُحدثون فِعلاً أو قولَ السوء؟ تصديقاً لقول الله تعالى: {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم." ومن ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: سبحان الله العظيم علام الغيوب فهو لا يقصد كتابة السوء في كتابه المبين؛ بل يقصد في كتاب المَلَك عتيد فهو لا يكتب السوء فيه إلا من بعد حدث فعل السوء. تصديقاً لقول الله تعالى: {ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم [ق:18].

    كون رقيب كاتب الحسنات وعتيد كاتب السيئات لا يعلمون ما سوف تفعلون؛ بل يعلمون ما تفعلون حين الفعل ثم يكتبونه. تصديقاً لقول الله تعالى:
    {كَلا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)}صدق الله العظيم [الانفطار]. ومن ثم يقومون بكتابة السوء من بعد الفعل، أو كتابة القول من بعد القول. تصديقاً لقول الله تعالى: {لّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الّذِينَ قَالُوَاْ إِنّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَآءُ سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ} صدق الله العظيم، {ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيد} صدق الله العظيم، {وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)} صدق الله العظيم.

    وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله رب العالمين..
    أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
    ـــــــــــــــــــ

    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


  2. افتراضي خیر از خداوند است و مصیبت نیز به خاطر اعمالی است که از خود انسان سر زده‌اند و پروردگارت به هیچ احدی ظلم نمی‌کند..

    الإمام ناصر محمد اليماني
    26 - رجب - 1433 هـ
    16 - 06 - 2012 مـ
    ۲۷ -خرداد- ۱۳۹۱ه.ش.
    05:18 صبح
    ـــــــــــــــــــــ
    خیر از خداوند است و مصیبت نیز به خاطر اعمالی است که از خود انسان سر زده‌اند و پروردگارت به هیچ احدی ظلم نمی‌کند..

    اقتباس المشاركة :
    نوشته اصلی توسط آمنت بنعیم رضوان الله
    بسم الله الرحمن الرحيم، الحمد لله على كل حال..وصلى الله وسلم على محمد وآله ومنهم الإمام المهدي المنتظر..
    قال تعالى: {وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً}[الانبياء: من الآية۳۵] .
    و شما را با بدی‌ها و خوبی‌ها آزمايش می‌کنيم؛
    ۱-انواع فتنه‌هایی که انسان به آنها مبتلا می‌شود چیست ؟
    ۲- مصدر شر ... از کجاست؟

    ۳- مصدر خیر ... از ک
    جاست؟
    ۴- آن چه که می‌دانیم و به آن یقین داریم این است که خداوند سبحان و تعالی برای بندگانش شر را نمی‌خواهد پس مقصود خداوند از آیه فوق چیست؟
    ۵- آیا بیان مستقیمی در بیانات امام برای این آیه وجود دارد ؟

    وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله رب العالمين
    .
    انتهى الاقتباس
    بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
    عزیزان من، می‌بینم در بیان فرمایش خداوند تعالی مجادله می‌کنید :
    {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ‎﴿٣٥﴾‏} صدق الله العظيم [الأنبياء].
    اگر ظاهر این آیه که خیر و شرّ از نزد خداوند است در نظر گرفته شود، بیان آن مخالف فرموده خداوند تعالی خواهد بود :

    {مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا ‎﴿٧٩﴾‏}
    صدق الله العظيم [النساء].
    پس سوال شما درباره بیان این فرموده خداوند تعالی است که می‌فرماید :

    {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ‎﴿٣٥﴾‏} صدق الله العظيم [الأنبياء].

    به حق فتوا داده و می‌گوییم: همانا که مصیبت، همان شرّ است و از سوی خداوند، به سبب گناهی که شخص مصیبت‌زده مرتکب شده، مقدر گردیده است تصدیق فرموده خداوند تعالی :
    {فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ}صدق الله العظيم [النساء:۶۲].
    پس شرّ نیز از نزد خداوند است ولی بی هیچ ظلمی، بلکه شرِّ مصیبت، به سبب گناهی است که مرتکب شده و قبل از فرا رسیدن زمان مقدر برای تحقق مصیبت، توبه نکرده‌اند و خداوند تعالی می‌فرماید :
    {أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّىٰ هَٰذَا ۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنفُسِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ‎﴿١٦٥﴾‏} صدق الله العظيم [آل عمران].
    و خداوند تعالی می فرماید :
    {وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ‌ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الشورى].
    زیرا که مصائب از خداوند است و به سبب گناهانی است که انسان مرتکب می‌شود، هرچند که خداوند بعد از ارتکاب گناه، مستقیماً او را به مصیبت گرفتار نمی‌کند، بلکه مهلت می‌دهد شاید که به درگاه پروردگارش انابه کرده و توبه کند و اگر توبه کند خداوند تحقق مصیبت نوشته شده در کتاب را پاک می‌کند و او را گرفتار نمی‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی :
    {مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ ‎﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [الحديد]
    ای بندگان خداوند! تقوا پیشه کنید، هر خیری به شما برسد از جانب خداوند است و هر شرّی به شما برسد به سبب اعمال خود شماست که از جانب خداوند بر شما نازل می‌گردد و خداوند به هیچ کسی ظلم نمی‌‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
    {وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَـٰذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلٌّ مِّنْ عِندِ اللَّـهِ فَمَالِ هَـٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا ﴿٧٨﴾ مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّـهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ وَأَرْ‌سَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَ‌سُولًا وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا ﴿٧٩﴾}
    صدق الله العظيم [النساء].

    وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
    أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

    ــــــــــــــــــــــ


    اقتباس المشاركة 47551 من موضوع الخير من الله، والمصيبة من الله بسببٍ من عند الإنسان، ولا يظلم ربّك أحداً..


    الإمام ناصر محمد اليماني
    26 - 07 - 1433 هـ
    16 - 06 - 2012 مـ
    05:18 صباحاً

    [ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]

    https://nasser-alyamani.org./showthread.php?p=47544
    ـــــــــــــــــــــ


    الخير من الله، والمصيبة من الله بسببٍ من عند الإنسان، ولا يظلم ربّك أحداً ..

    اقتباس المشاركة : آمنت بنعيم رضوان الله
    بسم الله الرحمن الرحيم.. الحمد لله على كل حال، وصلى الله وسلم على محمد وآله ومنهم الإمام المهدي المنتظر..

    قال تعالى:
    {وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً}[الانبياء: من الآية 35] .

    1- ماأنواع الفتنة التي يٌبتلى بها الإنسان؟
    2- مصادر الشر.. من أين؟
    3- مصادر الخير.. من أين؟
    4- ما نعرفه ومتيقّنون منه إنّ الله (سبحانه وتعالى) لا يريد لعباده الشر، فما قصده (تعالى) في الآية أعلاه؟
    5- هل يوجد بيان مباشر من بيانات الإمام يخص الآية ذاتها؟.

    وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله رب العالمين.
    انتهى الاقتباس من آمنت بنعيم رضوان الله
    بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
    ويا أحبتي في الله إني أراكم تتجادلون في بيان قول الله تعالى:
    {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ‌ وَالْخَيْرِ‌ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْ‌جَعُونَ} صدق الله العظيم [الأنبياء:35].

    فلو يتمّ اعتماد ظاهر هذه الآية أنّ الخير والشر من عند الله لكان بياناً مخالفاً لقول الله تعالى:
    {مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا} صدق الله العظيم [النساء:79].

    وبقي السؤال عن البيان الحقّ لقول الله تعالى:
    {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ‌ وَالْخَيْرِ‌ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْ‌جَعُونَ} صدق الله العظيم [الأنبياء:35].

    ومن ثم نفتي بالحقّ ونقول: إنّما المصيبة هي الشرّ وهي بقدرٍ من عند الله بسبب ذنبٍ ارتكبه صاحب المصيبة، تصديقاً لقول الله تعالى:
    {فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ} صدق الله العظيم [النساء:62].

    إذاً الشر من عند الله ولكن من غير ظلمٍ؛ بل سببُ شرّ المصيبة هي بسبب ما قدمته أيديهم من قبل ولم يتوبوا إلى ربّهم قبل مجيء قدر تحقيق المصيبة، وقال الله تعالى:
    {أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّىٰ هَـٰذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِندِ أَنفُسِكُمْ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿165﴾} صدق الله العظيم [آل عمران:165].

    وقال الله تعالى:
    {وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ‌ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الشورى].

    كون المصائب من الله هي بسبب ذنوبٍ من عند الإنسان برغم أنّ الله لا يصيبه بالمصيبة من بعد فعل السوء مباشرةً؛ بل يعطيه الله مهلةً علّه ينيب إلى ربّه فيتوب فإذا تاب فيُبرِئ الله تحقيق المصيبة في الكتاب فلا تصيبه، تصديقاً لقول الله تعالى:
    {مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرٌ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [الحديد:22].

    فاتقوا الله عباد الله، فما أصابكم من خير فمن الله، وما أصابكم من شرّ فمن الله بسببٍ من عند أنفسكم، ولا يظلم ربّك أحداً، وقال الله تعالى:
    {وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَـٰذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلٌّ مِّنْ عِندِ اللَّـهِ فَمَالِ هَـٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا ﴿٧٨﴾ مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّـهِ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ وَأَرْ‌سَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَ‌سُولًا وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا ﴿٧٩﴾} صدق الله العظيم [النساء].

    وسلامٌ على المُرسَلين، والحمدُ للهِ ربِّ العالمين..
    أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
    ــــــــــــــــــــــ

    اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..


المواضيع المتشابهه
  1. مشاركات: 2
    آخر مشاركة: 21-01-2020, 07:03 AM
  2. مشاركات: 2
    آخر مشاركة: 17-09-2017, 02:56 PM
  3. [ فيديو ] خبرهایی از آیات محکم ذکر به قلم إمام مهدي منتظَر ناصر محمد اليماني ..
    بواسطة فاطمه في المنتدى المادة الإعلامية والنشر لكل ما له علاقة بدعوة الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
    مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 06-09-2017, 12:31 PM
  4. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 05-02-2016, 12:00 PM
  5. مشاركات: 0
    آخر مشاركة: 27-09-2014, 05:27 AM
ضوابط المشاركة
  • لا تستطيع إضافة مواضيع جديدة
  • لا تستطيع الرد على المواضيع
  • لا تستطيع إرفاق ملفات
  • لا تستطيع تعديل مشاركاتك
  •