- 2 -
الإمام ناصرمحمد اليماني
04 - 04 - 1431 هـ
19 - 03 - 2010 مـ
۲۸- اسفند – ۱۳۸۸ ه.ش.
05:09 صبح
ـــــــــــــــــــــــ
خداوند با وحی تفهیمی؛ مستقیم به قلب یوسف و یعقوب وحی کرد و امام ناصر محمد یمانی هم بیان حق قرآن عظیم را با وحی تفهیمی دریافت میکند...
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين، وبعد...
و اما در مورد حاجتی که در نفس یعقوب بود و برآورده شد، خداوند با وحی تفهیمی به او وحی نمود کسی که از فرزندانش خواسته تا برادر پدریشان را با خود ببرند، یوسف است و یعقوب دانست خداوند رؤیای حق یوسف را محقق نموده و او همان عزیز مصر است. یعقوب میخواست اطمینان قلبی پیدا کند او یوسف است که شاید در پی یافتن برادرش بنیامین برآمده تا او را بهسوی پدر بازفرستد و از یوسف به پدر خبر بدهد. به دلیل همین گمان، یعقوب خواست فرصتی برای یوسف فراهم کند تا بتواند به صورت انفرادی و دور از برادران، محرمانه با برادرش سخن بگوید تا بعد از بازگشت، خبر یوسف را به پدرش بدهد. اما در ظاهر امر وانمود کرد به خاطر جمالشان، هراسان است مورد حسد قرار گیرند و میخواهد هنگام وارد شدن بر مردی که از آنها خواسته بود برادر پدریشان را با خود بیاورند نگاهها را از آنان دور کند و برای این که چشم نخورند به آنان فرمان داد از دروازههای مختلف وارد شهر شوند. اما یعقوب میدانست اگر خداوند بخواهد بدی به آنها برسد؛ این کار هیچ سودی برایشان نخواهد داشت. اما- با این کار- حاجتی که در نفس یعقوب بود روا شد. او میخواست به یوسف فرصت بدهد به صورت انفرادی با برادرش سخن گوید. حکمت یعقوب موفق بود و این فرصت را به یوسف داد تا به صورت انفرادی با برادرش صحبت کند و خداوند تعالی میفرماید:
{ وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ ۖ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۖ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ ﴿٦٧﴾ وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا ۚ وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٦٨﴾ وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ ۖ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
سرور به نفس یعقوب بازگشت و در قلبش مطمئن بود کسی که به دنبال برادر پدری آنها فرستاده است، همان یوسف است و خداوند رؤیای او را به حق صادق گردانیده و عزیز مصر شده است. او شبها و روزها را میشمرد تا برادران بازگردند و بنیامین برای او بشارت بیاورد. اما وقتی بازگشتند و بنیامین با آنان برنگشت، صدمه شدیدی خورد. او منتظر بشارت و خبری از یوسف بود اما بنیامین بازنگشت و او که به خاطر یافتن یوسف، پیش خود مسرور شده بود، به شدت ضربه خورد و برای همین بعد از بازگشتشان گفت:
{يَا أَسَفَى عَلَى يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ} [يوسف:۸۴]،
با این که یوسف مدتها قبل گم شده بود، چرا باید بعد از بازگشت آنان از مصر آنقدر تأسف بخورد که از شدت حزن و غم و بزرگی صدمه؛ چشمانش سفید شوند؟ چون منتظر بشارتی از سوی یوسف بود ولی کسانی که در آن قافله همراه برادران بودند، تأکید کردند برادران راست میگویند و بنیامین سرقت کرده و عزیز مصر او را گرفته است. آنگاه خداوند باز با وحی تفهیمی به او خبر داد مردی که این برادر را نگاه داشته یوسف است و از ترس اینکه برادران او را به قتل رسانده یا همانطور که با خودش رفتار کرده بودند، او را در چاه بیندازند؛ وی را نزد خود نگه داشته است. پدر به آنان گفت آن مرد یوسف است و فرمان داد بار دیگر به مصر بازگردند و به دنبال یوسف و برادرش بگردند و از رحمت خدا مأیوس نشوند. خداوند تعالی میفرماید:
{يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ ﴿٨٧﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
آنان رفتند، اما نه دنبال یوسف گشتند و نه دنبال برادرش، باورهم نکردند آن مردی که عزیز مصر است؛ یوسف باشد! محال است یوسف، برادری که به چاه انداخته بودند؛ عزیز مصر شده باشد. قبل از این که بیان را تکمیل کنیم به فرموده خداوند تعالی بازمیگردیم:
{وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَـٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٥﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
و این بعد از انداختن او در چاه بود. خداوند با وحی تفهیمی [نه وحی با تکلم از ورای حجاب یا وحی به واسطه فرستادن جبریل] بلکه با تفهیم مستقیم به قلب یوسف به او وحی کرد تا مطمئن شود خداوند هرگز او را رها نمیکند و چه بسا از چیزی اکراه داشته باشید ولی خیر شما در آن باشد. خداوند میخواست رؤیای او را محقق سازد و به او عزت و قدرت دهد و روزی از روزها و در حالی با برادرانش ملاقات کند که صاحب عزت و جاه و مقام است؛ درحالیکه برادرانش او را نمیشناسند و نمیفهمند مردی که میبینند یوسف است و او به یادشان میآورد با یوسف چه کردند و آنگاه میفهمند او یوسف است و این معنی فرموده خداوند تعالی است:
{وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَـٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٥﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
یعنی کاری را که کرده بودند به یادشان میآوری درحالیکه دارای عزت و مقام والایی هستی و به خاطر همین [مقام] متوجه نمیشوند تو یوسفی. آنها در مقام ذلت هستند و از تو درخواست صدقه میکنند. به صحت و صدق این وحی تفهیمی بنگرید؛ خداوند تعالی میفرماید:
{فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّـهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ ﴿٨٨﴾ قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ ﴿٨٩﴾ قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ ۖ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَـٰذَا أَخِي ۖ قَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَيْنَا ۖ إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
و امام ناصر محمد یمانی هم بیان حق قرآن عظیم را این چنین و با وحی تفهیمی دریافت میکند و حتی اگر پنجاه هزار سال عمر کنید، قادر نیستید بیانی نیکوتر از بیان حق امام مهدی و تأویلی بهتر از آن بیاورید چون این حق است و آیا بعد از حق چیزی جز گمراهی هست؟
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
برادر صالحان؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
- 2 -
الإمام ناصرمحمد اليماني
04 - 04 - 1431 هـ
19 - 03 - 2010 مـ
05:09 صباحاً
ـــــــــــــــــــــــ
أوحى الله إلى يوسف وإلى يعقوب بوحي التفهيم إلى القلب مُباشرةً.
وكذلك يتلقّى الإمام ناصر محمد اليماني وحيَ التَّفهيم للبيان الحقّ للقرآن العظيم ..
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين، وبعد..
إنّها الحاجة التي في نفس يعقوب قضاها، وذلك لأنّ الله أوحى إلى يعقوب بوحي التّفهيم أنّ الذي طلب أخ لهم من أبيهم أنّه يوسف، فعَلِم يعقوب أنّ الله أصدق يوسف رؤياه بالحقّ وأنّه ذاته عزيزُ مصر، ويريد يعقوب أن يطمئِن قلبه أنّه يوسف ولعلّه بعث بطلب أخيه بنيامين لكي يرسله إلى أبيه ويخبره بأنّه يوسف، وبسبب هذا الظنّ من يعقوب أراد أن يُهيّئ ليوسف فرصة لكي يستطيع أن يُكلِّم يوسف أخاه على انفرادٍ من إخوته سرّاً بالخبر لكي يخبره عند عودته، ولكن يعقوب أظهر أنّه يخشى عليهم من الحسد لجمالهم ولفت النظر إليهم حين يدخلون جميعاً من بابٍ واحدٍ إلى الرجل الذي طلب منهم أخاً لهم من أبيهم وحتى لا تُصيبهم العين أمَرَهم أن يدخلوا من أبوابٍ متفرِّقةٍ، ولكنّ يعقوب يعلم أنّه لا يُغني عنهم من الله شيئاً إنْ أراد الله أن يُصيبهم بسوءٍ، وإنّما حاجةً في نفس يعقوب قضاها، وهي أنّ يعقوب يريد أن يُهيّئ الفرصة ليوسف ليُكلّم أخاه على انفرادٍ، وانقضت الحكمة بنجاحٍ وفعلاً هيَّأ يعقوب بهذه الحكمة الفرصة ليوسف ليُكلّم أخاه على انفرادٍ. وقال الله تعالى: {وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ ۖ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّـهِ مِن شَيْءٍ ۖ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّـهِ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ ﴿٦٧﴾ وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّـهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا ۚ وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٦٨﴾ وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ ۖ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٦٩﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
وقد عادت الفرحة إلى نفس يعقوب وقلبه مُطمئِنٌ أنَّ الذي أرسل لأخ لهم من أبيهم أنّه يوسف وأنّ الله قد أصدقه الرؤيا بالحقّ وقد صار عزيزَ مصر، وكان يَعُدُّ الأيام والليالي لعودة أبنائِه لكي يخبره بنيامين بالبُشرى، وإذا هم رجعوا ولم يَعُد معهم بنيامين وهو كان منتظراً البُشرى بيوسف وإذا بنيامين لم يَعُد، ولكن كانت الصدمة كبيرة فقد عادت الفرحة إلى نفسه أنّه وجد يوسف ولذلك بعد عودتهم قال: {يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ} [يوسف:84]، برغم أنّ يوسف ضاع قبل زمنٍ طويلٍ ولماذا تأسّف عليه بعد عودتهم من مصر حتى ابيضَّت عيناه من الحزن من عِظَمِ الصدمة؟ وذلك لأنه كان ينتظر البُشرى بوجود يوسف ولكنه تأكد من أصحاب قافلة العِير التي أقبلوا فيها أنّ أولاده صادقون وأنّ بنيامين سَرق وأخذه عزيزُ مصر، ومن ثمّ عاد الله إليه وحي التّفهيم يؤكّد له أنّ الرجل الذي قبض أخيه إنه يوسف وإنما يخشى عليه أن يقتله إخوته أو يُلقوه في غيابت الجبّ كما فعلوا به من قبل، وأخبرهم أنّ ذلك الرجل هو يوسف وأمرهم أن يذهبوا مرّةً أخرى إلى مصر فيتحسَّسوا من يوسف وأخيه عنده وأن لا ييأسوا من رحمة الله، وقال الله تعالى: {يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّـهِ ۖ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّـهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ ﴿٨٧﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
ولكنّهم ذهبوا ولم يتحسّسوا من يوسف ولا أخيه، وكذلك لا يُصدِّقون أباهم أنّ ذلك الرجل عزيز مصر أنّه يوسف! فهذا مستحيلٌ أن يصبح عزيز مصر أخوهم يوسف الذي ألقوه في غيابت الجبّ. وقبل أن نكمل نعود لبيان قوله تعالى: {وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَـٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ} صدق الله العظيم [يوسف:15].
وذلك بعد أن ألقوهُ في غيابتِ الجُبِّ أوحى الله إلى يوسف بوحي التّفهيم وليس بوحي التكليم من وراء حجاب ولا بوحي الإرسال عن طريق جبريل؛ بل بوحي التّفهيم إلى القلب مباشرةً إلى قلب يوسف ليُطْمئِنَه أنه لن يتخلى عنه، وعسى أن تكرهوا شيئاً وهو خيرٌ لكم عسى الله أن يصدقه الرؤيا بالحقّ فيعزّه فيلقى إخوته يوماً ما وهو ذو عزٍّ وجاهٍ وسلطانٍ ثمّ لا يعرفونه ولا يشعرون أنّ هذا الرجل يوسف ومن ثمّ يُذكِّرهُم بما صنعوا بيوسف ومن ثمّ يعرفونه أنّه يوسف وذلك هو معنى قوله تعالى: {وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَـٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ} [يوسف:15]، أيّ لتُذكِّرهم بصنيعهم هذا وأنت في موقع عزٍّ كبيرٍ ولذلك لا يشعرون إنّك أنت يوسف وهم في موقع ذُلٍّ وهو أن يطلبوا الصدقة. فانظروا التصديق لوحي التفهيم هذا. وقال الله تعالى: {فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّـهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ ﴿٨٨﴾ قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ ﴿٨٩﴾ قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ ۖ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَـٰذَا أَخِي ۖ قَدْ مَنَّ اللَّـهُ عَلَيْنَا ۖ إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [يوسف].
وكذلك يتلقّى الإمام ناصر محمد اليماني وحيَ التَّفهيم للبيان الحقّ للقرآن العظيم فلا تستطيعون أن تأتوا ببيانٍ أحسنَ من بيان الإمام المهديّ بالحقّ وخيراً تأويلاً لو تعمَّرتم خمسين ألف سنة لأنّه الحقّ، وهل بعد الحقّ إلّا الضلال؟
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخو الصالحين؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
______________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..