-1-
ئیمام مەهدی ناصر محمد یەمانی
30 - ذو القعدە - 1443 کۆچی
29 - 06 - 2022 زایینی
08:24 بەیانی
(بەگوێرەی ساڵنامەی فەرمی مەککە دایکی دێیەکان)
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://nasser-alyamani.org./showthread.p...66#post_388466
______________
موعجیزە بەدەر لەتوانایەکان بۆ مەریەمی پاکیزە..
بەناوی الله ی لەھەموو میھرەبان و بەبەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر
دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان و ڕاستگۆیان و شەهیدان و چاکەکاران لەهەموو کات و شوێنێکدا تاکو ئەو ڕۆژەی اللە لێپرسینەوە لەگەڵ بەندەکانیدا دەکات لەسەر ئایینەکەیان؛ پاشان لەدوای ئەوە..
اللە لەدەرگای ئامادەسازی و ڕێگەخۆشکردن بۆ دروستکردنی بەندەکەی مەسیح عیسای کوڕی مەریەم کەوا بەوشەی (کن فیکون) بە مەریەم گەیشت جا لەدەرگای ئامادەسازی و ڕێگەخۆشکردن لەلایەن پەروەردگاری هەموو جیهانەوە بۆ بەڕاستدانانی فەرمانی پەروەردگارەکەی لە موعجیزەی سکپڕبوونەکەی بەبێ ئەوەی بەشەرێک دەستی لێبدات، جا لەبەرئەوە پشتگیری لەمەریەمی کچی عیمران کرد بە موعجیزەی ڕاستی بەدەر لەتوانا لەسەر ئەرزی واقع.
جا لەدوای ئەوەی مامەکانی کێشەیان هەبوو لە بڕیاردان بەوەی کامەیان سەرپەرشتی مەریەمی کچی براکەیان (عیمڕانی کوڕی یەعقوب) بکات جا بڕیاری اللە ئەوەبوو هەڵبژاردنی ئەوکەسەی سەرپەرشتی دەکات دەبێت لەڕێگای تیروپشکەوە بێت بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{ ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾} [آل عمران].
جا ئەوەبوو اللە مامەکەی ئەوی (زەکەریای کوڕی یەعقوب) ی هەڵبژارد بۆ ئەوەی سەرپەرشتی بکات دروودو سڵاویان لەسەربێت بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٣٧﴾} [آل عمران].
بەڵام لەوکاتەی خواردنی بۆ دەهێنا جا لەلایدا ڕزق و ڕۆزی - لەجۆرەها خواردنی- دەبینی نەمبینی بەوەی نێردراوی اللە زەکەریا هیچ جارێک پرسیاری لێکردبێت سەرەڕای ئەوەی ئەو تێبینی ئەوەشی دەکرد هەرجارێک کەوا دەهاتە ناو میحڕابەکەی و خواردنی بۆ دەهێنا، جا ئەو واگومانی دەبرد بەوەی یەکێک لەمامەکانی ئەم خۆراکەی بۆ دەهێنێت لەپێش گەیشتی ئەودا، جا مەریەم زانی مامی گومانی ئەوە دەبات - بەوەی یەکێک لەمامەکانی خواردنی بۆ دەهێنێت - هەر لەبەرئەوەشە دەیبنێت پرسیاری ئەوەی لێ ناکات کێ خواردنی بۆ دەهێنێت - لەبەرئەوەی هیچ نامۆ نیە لەلای، لەبەرئەوەی ئەم خۆراکە بوونی هەیە لە بازاڕدا، هەر لەبەرئەوەش لێی ناپرسێت سەرەڕای ئەوەی هەر جارێک کەوا دێتە ناو میحڕابەکەوە بۆ لای خواردن دەبینێت لەلای، جا مەریەم زانی بەوەی هۆکاری پرسیار نەکردنەکەی مامی ئەوەیە لەبەرئەوەی واگومان دەبات بەوەی یەکێک لەمامەکانی ئەم خۆراکەی بۆ ئامادە دەکات؛ سەرەڕای ئەوەی لەلایەن هیچ یەکێک لەمامەکانیشیەوە نەبوو.
تاکو جارێکیان زەکەریا خۆراکی ئامادەکرد جا لەگەڵ مەریەمدا خواردی؛ مەریەمیش ئەم ڕۆژە ویستی شتێکی لەناکاو بۆ مامەکەی زەکەریا ئەنجام بدات - دروودو سڵاویان لەسەربێت - جا ئەوە بوو خوانێکی بەجۆرە جیاوازەکانی میوەی ترێوە ئامادەکرد (ڕەش و سپی؛ بەدەنک و بێ دەنک؛ وە پرتەقاڵ و هەنارو شوتی؛ هەنجیر ) و سەرجەم جۆرەکانی ئەو میوانەی کەوا زەکەریا دەیزانی وەرزەکەی نیە وە بەهیچ شێوەیەک لەم کاتەدا لە بازاڕدا نیە، جا بۆ مامەکەی لەکاتی خواردندا خواردنەکەی ئامادەکرد؛ جا ئەویش تووشی حاڵەتێکی لەناکاو بوو بە خوانەکە لە میحڕابەکەی بۆ میوانداری لە مامەکەی زەکەریا بە جۆرە جیاوازەکانی خواردەمەنیە بەتامەکان، بەهەمان شێوە بە جۆرە جیاوازەکانی میوە بەسەرجەم جۆرەکانیەوە بەتایبەتی ئەوانەی مامی زەکەریا دەیزانی بەهیچ شێوەیەک ئێستا وەرزەکەی نیە وە لەبازاڕیشدا بوونی نیە، جا تووشی سەرسامی بوو لەوەی بینی لە جۆرە جیاوازەکانی ئەو میوانەی کەوا بەهیچ شێوەیەک وەرزەکەی نەبوو.
جا لێرەدا بەسەرسامیەوە لێی پرسی چۆن ئەم میوە تازانە لەلای مەریەم بوونی هەیە لەکاتێکدا وەرزەکەی خۆیان نیە بەڵکو تەنانەت بەجۆرە جیاوازەکان و تازەو تەڕیشن جا وتی: "ئەی مەریەم ئەم ڕزق و ڕۆزیەت لەکوێ بوو؟ خۆ ئێمە لە وەرزی ئەم میوانەدا نین؟" جا ئەویش وتی ئەوە لەلایەن اللە وەیە بەڕاستی اللە ڕزق و ڕۆزی بەبێ حساب بەهەرکەسێک بیەوێت دەبەخشێت، جا زەکەریاش پێی وت: "چۆن اللە ڕزق و ڕۆزیت پێدەدات ئایا ئەم میوانە -فریشتەکان- لەبەهەشتەوە بۆت ئامادە دەکەن؟" مەریەمیش وتی: "نەخێر باوکە بەڵکو منم ئەم میوانە دروست دەکەم وەهەر جارێک لەلای مندا خۆراک دەبینیت ئەوا هیچ یەکێک لەمامەکانم بۆم ئامادە ناکەن هەروەکو لەناختدا وا گومانت بردووە؛ لەبەرئەوەی تۆ لەهەموو ڕۆژێکدا خواردنت لەلای مندا دەبینی و پرسیاریشت لێ نەدەکردم کێ ئەو خواردنەم بۆ دەهێنێت؛ جا منیش ویستم کارێکی لەناکاوت بۆ ئەنجام بدەم".
جا ئەویش وتی: "جا چۆن تۆ ئەوە دروست دەکەی؟" ئەویش وتی: "ئەی باوکە؛ بپرسە لەوەی لەناختدایە" جا ئەویش داوای شتێکی کرد کەوا بەهەمان شێوە هێشتا وەرزەکەی نەبوو جا ئەویش خۆڵ و ئاوی ئامادەکرد؛ وە لە خۆڵەکەدا لەسەر شێوەی ئەوەی مامی زەکەریا داوای کردبوو دروستیکرد -خورمایەکی تەڕو تازەی گەییو- جا وتی: "ئەی اللە بیکە بە خورمایەکی گەییو" جا اللە ش وەڵامی دایەوە؛ جا لەم کاتەدا گۆپکەکانی خۆڵ بوون بە خورمایەکی گەییو، جا وتی: فەرموو ئەی مامی خۆشەویستم" جا زەکەریاش لەوەی خوارد کەوا بەچاوی سەریەوە بینی بەوەی ئەو لە خۆڵەکەدا دروستی کرد بەبێ درەختی خورما؛ جا کە لێی خوارد بینی هەربەڕاستی خورمایەکی گەییوی تام شیرینە هەروەکو ئەو خورمایە گەییوە ناسراوەی کاتێک پێدەگات، جا توانایەکەی اللە ی بینی چۆن اللە وەڵامی دوعاو پاڕانەوەکەی مەریەمی دایەوە بە پێدانی چەند میوەیەکی بێ درەخت و خورماش بەبێ دارخورما، جا لێرەدا زەکەریا دوعای کرد لەپەروەردگارەکەی بە یەقین و دڵنیایی تەواوەوە، اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٨﴾ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٣٩﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ﴿٤٠﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ ﴿٤١﴾} [آل عمران].
جا ئەوەی ڕێگر بوو لەیەقین و دڵنیایی دوعاو پاڕانەوەکەی زەکەریا ئەوەبوو کەوا ئافرەتەکەی دووگیان نابێت و سک ناکات بەو مانایەی: بەتەمەنەو چیتر تووشی سوڕی مانگانە نابێت؛ بەڵام لەم کاتەدا ئەو دڵنیا بوو بەوەی هەتا تەنانەت ئەگەر ئافرەتەکەشی سک نەکات ئەوا دواتر ئەو کەسەی وەڵامی مەریەمی دایەوە وەڵامی ئەویش دەداتەوە؛ جا چۆن اللە وەڵامی ئەوی داوەتەوە بە پێدانی چەندین میوە بەبێ درەخت وە خورمای گەییو بەبێ دارحورما! بەڕاستی پەروەردگارەکەم بەسەر هەموو شتێکدا بەتوانایە، جا داوای لەپەروەردگارەکەی کرد نەوەیەکی چاکی پێبدات هەتا ئەگەر تەنانەت ئافرەتەکەشی سک نەکات جا بەڕاستی پەروەردگارەکەم بیسەری دوعاو پاڕانەوەیەو بەسەر هەموو شتێکدا بەتوانایە، لەبەرئەوەی ئەو موعجیزە بەدەر لەتوانایەکەی لەلای مەریەمدا بینی دروودو سڵاویان لەسەر هەر لەبەرئەوەش دوعای لەپەروەردگارەکەی کردو پاڕایەوە لەم کاتەدا لەکاتێکدا دڵنیابوو بە وەڵامدانەوەکە سەرەڕای ئەوەی ئەو پێشتریش دوعای دەکرد بەڵام ئەوەی ڕێگڕ بوو لەدڵنیایی وەڵامدانەوەی دوعایەکە ئەوە بوو کەوا ئافرەتەکەی گەیشتۆتە ئەوەی تەمەنی گەورە بێت و سک نەکات ئیتر توشی سوڕی مانگانە نابێت.
جگە لەوەی زەکەریا بەهۆی ئەوەی کەوا لەپێش چاویدا بینی لە موعجیزەکانی وەڵامدانەوەی دوعاکەی مەریەم لەلایەن اللە وە؛ بەڵام نابینین زەکەریا بەدوعاو پاڕانەوەکەی بۆ پەروەردگاری مەریەمی کردبێتە نێوەندێک تاکو لەڕێگای مەریەمەوە دوعا لە اللە بکات بەوەی نەوەیەکی چاکی پێ ببەخشێت؛ جا ئەو دەیزانی ئەمە شیرک و هاوبەشدانانە بۆ اللە؛ بەڵکو لێرەدا زەکەریا ڕاستەوخۆ داوای لەپەروەردگارەکەی کرد بە یەقین و دڵنیاییەکی تەواوەوە بەوەی بەبێ شک و گومان و دوو دڵی هەر وەڵامی دەداتەوە هەروەکو چۆن وەڵامی مەریەمی دایەوە سەرەڕای نەبوونی هۆکارە فیزیاییە سروشتیەکانیش؛ اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٨﴾ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٣٩﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ﴿٤٠﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ ﴿٤١﴾ وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ ﴿٤٢﴾ يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿٤٣﴾ ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٥﴾وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٤٦﴾ قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٤٧﴾ وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ﴿٤٨﴾ وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٤٩﴾ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ ﴿٥٠﴾ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
وە هەرچی سەبارەت بە نێردراوی اللە زەکەریایە جا لە ئێوارەی ڕۆژی دوعایەکەوە لەئێوارەی ئەم ڕۆژەدا داوای سەرجێی لەهاوسەرەکەی کرد جا پێی وت اللە لەلایەن خۆیەوە یاوەرێکیان پێدەدات؛ جا ئەویش بە بزەکردنەوە پێکەنی جا پێی وت بێ ئومێدبوون نیە لە ڕەحمەتەکەی اللە، جا - هاوسەرەکەی نێردراوی اللە زەکەریا - وەڵامی داوایەکەی دایەوە جا اللە ش ئەوەی بۆ نوسین کەوا یەحیایان پێ بدات جا سێ مانگ تێپەڕبوو بەسەر ئەوەدا لەم ڕۆژەشدا کەوا نوێژی ئەنجام دەدا لە میحڕابدا جا لەدوای ئەوەی نوێژەکەی کۆتایی پێهێنا بە دوعای قتوت بۆ نوێژی بەیانی؛ جا لەم کاتەدا فریشتەکان هاتنە ژوورەوە بۆ میحڕابەکە جا جبریل خۆی خستە سەر پیاوێکی تەواو پاشان کە نوێژەکەی -بەیانی- تەواو کرد جبریل وتی: "سەلام و ڕەحمەتی اللە ت لەسەر بێت" ئەویش وتی: "سەلام و ڕەحمەت و بەرەکەتی اللە لەسەر تۆش بێت" وتی:"ئەی زەکەریا مژدەت پێدەدەین بە منداڵێک ناوی یەحیایه کەوا پێشتر هیچ کەسێکمان بەم ناوە ناو نەناوە" جا ئەویش تووشی سەرسامی بوو لەبەرئەوەی لەو کاتەدا بەڕاستی لەبیری کردبوو بەوەی داوای لەپەروردگارەکەی کردووە لەکاتێکدا دڵنیا بووە بە وەڵامدانەوەکە هەتا ئەگەر تەنانەت ئافرەتەکەشی سک نەکات و چیتر سوڕی مانگانە نەبینێت، بەڵام ئێمە دەبینین لەوکاتەی فریشتەکان هاتنە لای بە پێدانی مژدەکە ئەو لەم دڵنیاییەدا نەمابوویەوە کەوا لەکاتی خۆیدا دوعای کردبوو لەکاتی دوعاو پاڕانەوەکەی ئەو ڕۆژەی موعجیزەکانی بینی؛ هەرلەبەرئەوەش تووشی سەرسامی بوو بەوەی چۆن منداڵێکی دەبێت لەکاتێکدا ئافرەتەکەی سک ناکات و خۆشی گەیشتۆتە ئەوپەڕی تەمەنی گەورەیی؟! بەڵام وەڵامەکە لەسەر سەرسوڕمانیەکەی لەگەڵ جبریل و فریشتەکان دروودو سڵاویان لەسەر لە زانستی غەیب و شاراوەدا دابەزیوە بەوەی زەکەریا دواتر تووشی سەرسامی دەبێت اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا ﴿٧﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا ﴿٨﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا ﴿٩﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا ﴿١٠﴾ فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا ﴿١١﴾} [مريم].
ئەمەش وەکو ئامادەسازی و ڕێگەخۆشکردن بۆ موعجیزە گەورەکەی مەریەم دروودو سڵاوی لەسەربێت بەوەی سکی پڕ دەبێت بەبێ ئەوەی هاوسەرێک دەستی لێبدات و داوێنپیسیشی نەکردووە بەڵکو بە وشەیەک لەلایەن اللە وە بە (كُن فيكون) کە لە هەمان کاتژمێرەکەدا سکی پڕ بوو وە لەدایکبوونەکەشی لەهەمان ڕۆژدا بوو، ئەوەش بەداواکردنێک نەبوو لەلایەن مەریەمەوە دروودو سڵاوی لەسەربێت؛ بەڵکو دایکی داوای کرد جا اللە ش وەڵامی دوعاو پاڕانەوەکەی دایکی مەریەمی دایەوە لەبەرئەوەی ئەو دەیویست کوڕ بێت جا کە سکەکەی دانا کچ بوو، بەڵام اللە یەقین و دلنیاییەکەی تاقیکردەوە بەوەی ئایا گومانەکەی ئەوەیە هەروەکو بڵێی دوعاو پاڕانەوەکەی وەڵام نەدابێتەوە لەوکاتەی کەوا کچ دەرچوو، بەڵام گومانەکەی دەربارەی اللە ئەوەبوو ئەو وەڵامی داوایەکەی داوەتەوە بەڵام وەکو ئەوەی خۆی دەیەوێت پاک و بێگەردی بۆی؛ هەرلەبەرئەوەش وتی اللە زاناترە بەو سکەی دامناوە جا بەڵکو اللە خێری تێدا دابنێت بۆ ئایینەکەی اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٣٥﴾ فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ﴿٣٦﴾} [آل عمران] صدق الله العظيم.
کەواتە کوڕەکە ( مەسیح کوڕی مەریەم ) لە ئەنجامی وەڵامدانەوەی دوعاکەی دایکی مەریەم بوو کەوا ئاواتی دەخواست ئەگەر بێتو سکەکەی دابنێت کوڕ بێت بۆ ئەوەی سود بە ئایینەکەی اللە بگەیەنێت، کوڕیش وەکو کچ نیە لەبەرئەوەی هاوسەرەکەی کەوا بریتی بوو لە عیمڕانی کوڕی یەعقوب مرد لەکاتێکدا ئەو سکی هەبوو؛ سەرەڕای ئەوەی اللە وەڵامیشی دابوویەوە بەڵام بەڕێگای موعجیزەیەک کەوا دواتر ڕوودەدات بەڕەچاوکردنی دڵنیاییەکەی بەوەی دڵنیا بوو اللە وەڵامی دەداتەوە لەبەرئەوەی ئافرەتەکەی عیمڕان ئەوەی لەسکیدا بوو ئازاد کرد لەپێناوی اللە و بڕیاری دابوو بۆ ئەو بێت جا ئەویش لێی قبوڵکرد بەڕاستی ئەو بیسەرو زانایە اللە ی پایەبەرزیش فەرموویەتی:
{وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ ﴿٤٢﴾ يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿٤٣﴾ ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٥﴾} {وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٤٦﴾ قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٤٧﴾ وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ﴿٤٨﴾ وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٤٩﴾ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ ﴿٥٠﴾ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٥١﴾ ۞ فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٥٢﴾} [آل عمران] صدق الله العظيم.
وە مژدەش بەسەرجەمی بەشەر دەدەم بە نەوەکەی ئادەم -عیسای کوڕی مەریەم- دروودو سڵاویان لێبێت.
لەوەیە یەکێک لەپرسیارکاران بیەوێت بڵێت: "جا چۆن مەسیح عیسای کوڕی مەریەم دەبێتە نەوەی ئادەم لەکاتێکدا ئەو لەوەچەکەی ئەو نیە بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٥٩﴾ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]؟".
جا لەپاش ئەوە خەلیفەی اللە مەهدی ناصر محمد یەمانی وەڵامی پرسیارکاران دەداتەوەو دەڵێم: بەڕاستی نەوە بریتیە لەکوڕی کچەکەت نەک کوڕی کوڕەکەت؛ وەهەرچی کوڕەکانن جا ئەوان ئەو کوڕانەن کەوا وەچەکەت هەڵدەگرن بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللەی پایەبەرز: {وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [النحل].
لەبەرئەوەی کوڕ وەچەی ڕەچەڵەکی باوکی هەڵدەگرێت وە هەرچی کچە ئەوا نەوەی كەس و کارەکەی هەڵدەگرێت بەپشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز:
{وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
وە دروودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەرەکان سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو جیهان..
خاوەنی زانستی کتێب و قسەی یەکلاکەرەوەو قسەی ڕاست و بەجێ؛ خەلیفەی اللە لەسەر سەرتاپای جیهان ئیمام مەهدی؛ ناصر محمد یەمانی.
_________________
- 1 -
الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
30 - ذو القعدة - 1443 هـ
29 - 06 - 2022 مـ
08:24 صباحًا
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القرى)
[لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان]
https://nasser-alyamani.org./showthread.php?p=388179
______________
مُعجزاتٌ خارِقَةٌ لمريم العذراء ..
بِسم الله الرّحمن الرحيم والصلاة والسّلام على الأنبياء والصِّدّيقين والشّهداء والصّالحين في كل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين؛ ثُمَّ أمّا بعد ..
مِن باب التّمهيد لخلق الله عبده المسيح عيسى بن مريم بكلمةٍ ألقاها إلى مريم (كُن فيَكون) فَمِن باب التّمهيد مِن ربّ العالَمين لتُصَدِّق بأمر ربّها في مُعجزة حَملها مِن غير أن يمسَسها بشر، ولذلك أيّد مريم ابنة عمران بمُعجزاتٍ خارقةٍ حقيقيّةٍ على الواقع الحقيقيّ، فبعد أن اختصَم أعمامها عند القضاء أيُّهم يَكفُل مريم ابنة أخيهم (عمران بن يعقوب) فتمّ تحكيم الله باختيار مَن يَكفُلها عن طريق القُرعة تصديقًا لقول الله تعالى: {ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾} [آل عمران].
واختار الله أن يتكفّلها عمُّها (زكريا بن يعقوب) عليهم الصّلاة والسّلام تصديقًا لقول الله تعالى: {فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٣٧﴾} [آل عمران].
ولكني لا أجد أنّ نبيّ الله زكريا سألها في كل مرةٍ حين يَجلِب لها طعامًا فيجدُ عندها رزقًا - أنواعًا مِن الأطعمة - رغم أنّه كان يُلاحظ ذلك كلما دخل عليها المحراب يجلبُ لها الطعام، فكان يظنّ أنّ أحدَ أعمامها جلب إليها ذلك الطعام قبل مجيئه، فعلِمت مريم أنّ عمها كان يظنّ ذلك - أنّ مِن أعمامها مَن يجلب لها طعامًا - ولذلك تراه لم يسألها مَن جلَبَ لها طعامًا كونه لم يستغرب منه شيئًا، كون ذلك الطعام موجودًا في السّوق، ولذلك لم يسألها رغم أنّه يجد لديها طعامًا كلما دخل زكريا عليها المحراب، فعلِمت مريم أنّ سبب عدم سؤال عمّها كونه يظنّ أنّ ذلك الطعام أحضره لها أحدُ أعمامها؛ برغم أنّه ليس مِن عند أحدٍ مِن أعمامها.
وكان يُحضِر زكريا الطعام فيأكل مع مريم، فأرادت مريم ذات يوم أن تعمل مفاجأةً لعمّها زكريا - عليهم الصّلاة والسّلام - فأعدّت مَأدبة على مُختلَف أنواع فواكه الأعناب الأسود والأبيض - مُحبّبٌ وغير ذي حبوبٍ - وبرتقال ورمانٌ وبطّيخٌ والتّين وكافّة أنواع الفواكه التي يعلم عمّها زكريا أنّه ليس مَوسِمها ولا وجود لها إطلاقًا في السّوق، فأحضر عمّها طعامها بميقاتِ الغداء فتفاجَأ بمأدبةٍ في مِحرابها ضيافةً لعمّها زكريا فيها على مُختَلف أنواع المأكولات اللذيذة، وكذلك على مُختَلف أنواع الفواكه بكافّة أنواعها خصوصًا التي تعلم أنّ عمّها زكريا يعلمُ أنّه ليس موسِمها إطلاقًا ولا وجود لها في السّوق، فأصابته الدّهشة ممّا شاهده مِن مُختَلف أنواع الفواكه التي ليس مَوسِمها إطلاقًا؛ فهنا سألها مُندهشًا كيف فواكه طازجة لدى مريم ليس مَوسمها بل على مُختَلف أنواعها طازجةً طريّةً فقال: "يا مريم أنّى لكِ هذا ولسنا في موسم هذه الفواكه؟!"، فقالت: "أنه مِن عند الله إنّ الله يرزق مَن يشاء بغير حسابٍ"، فقال لها زكريا: "وكيف رزقِكِ الله فهل أحضر هذه الفواكهَ الملائكةُ مِن الجنة؟" فقالت مريم: "كلّا يا أبتي بل أنا مَن أصنع هذه الفواكه وكل ما تجده لديّ مِن طعامٍ فلم يُحضِره أحدٌ مِن أعمامي كما ظننتَ في نفسك، كونك تجد لديّ طعامًا كل يوم ولم تسألني مَن جلب إلَيّ الطعام فأردتُ أن أعمل لك مفاجأة"، فقال: "وكيف تَصنعين ذلك؟"، فقالت: "يا أبتي سَل ما في نفسك"، فطلبَ شيئًا كذلك لم يأتِ بعدُ مَوسِمه فأحضَرت ترابًا وماءً، وصنَعت مِن التّراب على هيئة ما طلبَه عمّها زكريا - تمرًا رُطَبًا جَنيًّا - فقالت: "اللهم اجعله رُطَبًا جَنيًّا"، فأجابها الله؛ فإذا ببراعم التّراب صاروا رُطَبًا جَنيًّا!، فقالت: "تفضّل يا عمِّي الحبيب" فتناول زكريا ما شاهده بأمّ عينه أنها صنعَته مِن ترابٍ مِن غير شجر نخيلٍ، فأكَل منه فوجده حقًّا رُطَبًا جَنيًّا حُلوَ المذاق كمثل الرُّطَب الجَنيّ المعروف حين ينضجُ، فشاهد قُدرة الله كيف أجاب الله دعاء مريم بفواكه مِن غير شجرٍ ورُطَبٍ بغير نخيلٍ، هنالك دعا زكريا ربّه بيقينٍ تامٍّ، وقال الله تعالى: {هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٨﴾ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٣٩﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ﴿٤٠﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ ﴿٤١﴾} [آل عمران].
فكان يُعيقُ يقينَ دعاء زكريا أنّ امرأته عاقرٌ أي: قاعِدٌ لم تَعد تحيض، ولكنّه أيقنَ أنّه حتى ولو كانت امرأته عاقرًا فسوف يُجيبه الذي أجاب مريم؛ فكيف أجابها الله بفواكه مِن غير شجرٍ ورُطَبٍ جَنيٍّ مِن غير نخيلٍ! إنّ ربّي على كل شيءٍ قدير، فدعا ربّه أن يهبَ له ذريّةً طيّبةً حتى ولو كانت امرأته عاقرًا فإنّ ربّي سميعُ الدّعاء على كل شيءٍ قدير، كونه وجدَ معجزات خارقة لدى مريم - عليهم الصّلاة والسّلام - ولذلك دعا ربّه في تلك اللحظة وهو مُوقِنٌ بالإجابة رغم أنّه يدعو مِن قبلُ ولكن كان يُعيقُ يقينَ الإجابة أنّ امرأته صارت عاقرًا قاعِدًا لا تحيض.
غير أنّ زكريا بسبب ما شاهدَ أمامه مِن مُعجزات إجابةً مِن الله لدعاء مريم، ولكننا لم نجد زكريا يتوسّط بالدعاء لربّه عن طريق مريم أن تدعو الله له أن يهَب له ذريّةً طيّبةً فهو يعلم أنّ ذلك شركٌ بالله بل دعا الله مباشرةً؛ هنالِكَ دعا زكريا ربّه بيقينٍ أنّه سيُجيبه لا شكّ ولا ريب كما أجاب مريم برغم عدم توفّر الأسباب الفيزيائيّة الطبيعيّة، وقال الله تعالى: {هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ ﴿٣٨﴾ فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٣٩﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ﴿٤٠﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُر رَّبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ ﴿٤١﴾ وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ ﴿٤٢﴾ يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿٤٣﴾ ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٥﴾ وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٤٦﴾ قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٤٧﴾ وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ﴿٤٨﴾ وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٤٩﴾ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ ﴿٥٠﴾ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
وأمّا بالنسبة لنبيّ الله زكريا ففي مساء يوم الدّعاء؛ مساءَ ذلك اليوم طلبَ مِن زوجته الرَّفثَ فقال لها: "ليَهبَ لنا الله مِن لدُنه وليًّا"، فتبسّمت ضاحكةً فقالت: "لا يأسَ مِن رَوْحِ الله"، فلبَّت الطّلب - زوجة نبيّ الله زكريا - فكتبَ الله لهما يحيى، ومرّت ثلاثة شهورٍ وفي ذات يومٍ وهو قائمٌ يُصَلّي في المِحراب فبعدَ أن أنهى صلاته بدعاء القنوت لصلاة الفجر؛ فإذا بالملائكة يدخلون عليه المِحرابَ فتمثَّل جبريل رجلًا سويًّا، ثم أكمل صلاته - الفَجْر - فقال جبريل: "السّلام عليكم ورحمة الله"، قال: "وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته"، قال: "يا زكريا إنّا نُبشِّرك بغلامٍ اسمه يحيى لم نجعل له مِن قبلُ سَميًّا"، فأخذَته الدّهشة كونه حينها قد نسيَ أنّه دعى ربه وهو مُوقنٌ بالإجابة حتى ولو كانت امرأته عاقرًا قاعدًا لا تحيض، ولكننا نجده عندما جاءته الملائكة بالبشرى لم يَعُد اليقين كما كان حين الدعاء في لحظة الدعاء يوم شاهَد المُعجِزات ولذلك أخذته الدّهشة! كيف يكون له غلامٌ وكانت امرأته عاقرًا وقد بلغَ مِن الكِبَر عِتيًّا؟! ولكن الرّد على تَعجُّبه قد تنزَّل مع جبريل والملائكة - عليهم الصّلاة والسّلام - في عِلم الغيب أنّ زكريا سوف تأخذه الدّهشة مِن ذلك وقال الله تعالى: {يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا ﴿٧﴾ قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا ﴿٨﴾ قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا ﴿٩﴾ قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا ﴿١٠﴾ فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا ﴿١١﴾} [مريم].
وذلك تمهيدًا للمُعجزة الكبرى لمريم - عليها الصلاة والسّلام - أن تحمل بغير زوجٍ يمسَسها ولم تكُ بغيًّا بل بكلمةٍ مِن الله (كُن فيكون) في نفس السّاعة حملًا وولادةً في نفس اليوم، ولم يكن بطلبٍ مِن مريم عليها الصّلاة والسّلام، ولكنه طلب أمّها فأجاب الله دعاء أمّ مريم كونها كانت تريد ذكَرًا فوضعَتها أنثى، ولكنّ الله ابتلى يَقينها وظنّها في الله فكأنّه لم يُجب دعائها حين وضعَتها أنثى وليس الذّكرُ كالأنثى، ولكن ظنّها في الله أنه أجاب طلبها ولكن كما يشاء هو سبحانه، ولذلك قالت: "والله أعلم بما وضعتُ فعسى أن يجعل الله فيها خيرًا لدينه"، وقال الله تعالى: {إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٣٥﴾ فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ﴿٣٦﴾} [آل عمران] صدق الله العظيم.
إذًا الذَّكَر (المسيح ابن مريم) إجابةً لدعاء أم مريم التي كانت تتمنى لو أنّها وضعَت ذكَرًا لتنفع به دين الله، وليس الذَّكرُ كالأنثى كون زوجها عمران بن يعقوب مات وهي حامل؛ رغم أن الله أجابها ولكن بطريقته المُعجِزة اللّاحقة نظرًا لقناعتها أنّ الله أجابها كون امرأة عمران وهبت لله ما في بطنها مُحرَّرًا فتقبّل منها إنّه هو السّميع العليم، وقال الله تعالى: {وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ ﴿٤٢﴾ يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ ﴿٤٣﴾ ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٤٤﴾ إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٤٥﴾ وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٤٦﴾ قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٤٧﴾ وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنجِيلَ ﴿٤٨﴾ وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٤٩﴾ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ ﴿٥٠﴾ إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٥١﴾ ۞ فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ﴿٥٢﴾} [آل عمران] صدق الله العظيم.
وأبَشِّر كافّة البَشَر بحفيد آدم - عيسى ابن مريم - عليهم الصّلاة والسّلام.
وربّما يَودّ أحد السّائلين أن يقول: "فكيف يكون المسيح عيسى ابن مريم حفيد آدم وهو ليس مِن ذريّته تصديقًا لقول الله تعالى: {إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِن تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٥٩﴾ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]؟".
فمِن ثمّ يَردّ على السّائلين خليفة الله المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: إن الحفيد هو ابن بنتك وليس ابن ابنك، وأما البنين فهم الذُّكور الذين يَحمِلون ذريّتك تصديقًا لقول الله تعالى: {وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [النحل]، كون الابن يَحملُ ذريّة النَّسَب لأبيه، وأمّا البنت فتحمِل ذُريّة الصِّهر، تصديقًا لقول الله تعالى: {وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
وسَلامٌ على المُرسَلين والحمد لله ربّ العالَمين..
صاحبُ عِلم الكتاب وفصلَ الخِطاب والقول الصّواب؛ خليفة الله على العالم بأسره الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
_________________
اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..